İki ters, bi' düz.

4 adam, sigara içerken, birbirlerine bebeklerinin fotoğraflarını gösterip gülüşüyor. "Ay bizimki geçen gün ne yaptı biliyor musun?"lar, "ağzı, burnu aynı ben değil mi?"ler havada uçuşuyor. Beslenme ve uyku düzenleri karşılaştırılıyor, yaptıkları türlü şirinlikler anlatılıyor. Arada "hiç sana benzemiyor, aynı annesi"lerle birbirlerine sataşıyorlar. (Gülüşmeler.)
Yaklaşık 1 metre yakınlarında bir kadın, tek başına sigara içiyor. Tam karşısındaki büyük pencereden aşağıdaki inşaata bakıyor. Sıra sıra dizilmiş, sarı kamyonlar yukarıdan oyuncak gibi görünüyor. İnşaatın olduğu yer eskiden çorap fabrikasıydı, şimdi ne yapacaklar? Bilmiyor.
Diğer yandan; kadının aklı işte aslında, iki planı birbirine nasıl bağlayacağını düşünüyor. Formu birbirine çok yakın görüntüler. İkisi de aynı taraftan geliyor, ikisi de yakın plan. Yakın planlar arka arkaya bağlanmaz. E ama elde başka görüntü yok. Belki görüntüyü ters çevirebilir?! Nesne diğer taraftan gelirse, durumu kurtarabilir. Olmaz, yazılar var, onlar da ters döner. Bu durumda, geçiş için bir efekt bulmak lazım. Düşünmeye devam.
Kadın, kafasında görüntüleri evirip çevirir, efektleri karşılaştırırken, bir yandan da adamları dinliyor ama bunu yaptığının farkında değil. (Aynı anda bi'kaç şeyi dinleyip izleyebilir. Bir çeşit refleks.) (Aslında mesleki arıza.) Adamları uzun zamandır tanıyor, arkadaşları. Genç, sorumsuz ve acemi adamlarken, yetişkin oluşlarını, seneler içinde, birer profesyonel, eş ve babaya dönüşmelerini izledi. Lakin roller değişse de, eski hallerinin izlerini yüzlerinde görüyor. Birlikte çok uzun zaman geçirdiler ve kaçınılmaz olarak, her karşılamada o zamanlara dönüyorlar. Aralarında, kan bağından bağımsız, bir çeşit kardeşlik bağı var. İlk tanıştıklarında hepsi 20’li yaşlarındalardı, şimdi 30 küsur oldular.
Sigaralar bitti. Adamlar hala bebeklerden bahsediyor, kadın iş düşünüyor. Bir an için, bir terslik olduğu hissine kapıldı. Sonra geçti. Adamları orada bıraktı, işinin başına döndü.