Küçük bir korku hikayesi.

Atçe ismiyle müsemma bir insan olarak sürekli atardı. Yalan atardı, laf atardı, kurar kurar sallardı. Hobi olarak bahçe işleriyle uğraşırdı. Nifak tohumları eker, gür ve gürbüz olsunlar diye üzerlerine hakaretler yağdırırdı.
Yalnız kaldı mı çok acayip kurardı. Kurduklarına inanır, sağda solda anlatırdı. Atçe yalnızken hep kapıya birileri gelirdi mesela, biri hep kapıyı kurcalardı. Hırsız gelirdi, katil gelirdi. Aslında gelmezdi de ona öyle gelirdi. Yalnız bırakanları suçlardı Atçe. Sanki onlar olmadığı için bunlar kapıya gelirdi, sanki yanında olmayanlar kapı kurcalayanları gönderirdi.
Bir gün kapıya bizonlar geldi. Mamutları da getirmişlerdi. Atçe şaşırdı. "Aaa sizin soyunuz tükenmedi mi?" diye sordu. Mamutlardan biri "sadece senin için geri döndük" dedi.

Atçe'yi yedi.


Bitti.


Ne zaman yazmışım?
13 Ocak 2010