Devamsızlık ve Sebepleri

Sevgili Kuman-Kıpçaklar;
Uzun zamandır yazmıyorum. Çünkü yazasım yok. Devamsızlık sebebim bu.
Nasıl sıkılıyorum bu ara, nasıl sıkılıyorum anlatamam. Sürekli içimde bir sıkıntı, sürekli kötü bi'şey olacak hissi. Uzun süre tedirgindim hep, gergindim, üzgündüm. Zor zamanlardı, hala öyle... Galiba o sıkıntı baki kaldı. Mutsuzluk gibi, umutsuzluk gibi ama o kadar da değil gibi. Bazen neşeliyim, bazen neşeli görünüyorum. Ama hep içimde böcekler...
O kadar sıkılıyorum ki bi'şey yapmak istemiyorum. Yazmıyorum o yüzden. Duruyorum öyle. Bi'şeyler okuyorum, bi'şeyler izliyorum. Daha çok izliyorum ama. Dizi izliyorum, film izliyorum, insanları, bulutları, denizi... Bakıyorum öyle. Boş boş. İçim bomboş. İçim dışıma kadar dolu.
Yerimde duramıyorum ama bi'yere gidesim yok. Sığmıyorum hiç bir yere, sığmadığımla kalıyorum. Böceklerimle ben. Gitmek isteyip gidemiyoruz. Zaten gidersem götürmek istemem böceklerimi. Onlar kemirip boşalttı içimi, kabuk gibi kaldım.
İçim bomboş, içim dışıma kadar dolu.