Sevgili Romalı'lar, biricik Bizanslı'lar ve canımdan çok sevdiğim Şemsipaşapasajındasesibüzüşesiceler!
Çok mühim bir duyurum var. Her an bir süper kahraman olabilirim! Evet, hissediyorum bunu. Fevkalbeşer biri olduğumu hep hissetmiştim lakin bu kadarını beklemiyordum. Ben de "Heroes" taifesinden olma yolundayım ya da oldum farkında değilim.
Nereden vardım bu sonuca değil mi? Hemen anlatayım. Bilim kurgu perverler ya da paranormıl aktivitilere meraklı olanlar bilirler böyle zihin gücülü falan olaylarda fazla konsantre olan kahramanın mutlak surette burnu kanar ya. Hah, bana da öyle oluyor bir süredir. Tesadüf müdür bilmiyorum (ki evrende tesadüf diye bi'şey yoktur biriciklerim.) lakin ne zaman fazla düşünsem sırasıyla şunlar oldu;
1-Çok düşündüm. (Baya ama, öyle böyle değil.)
2-Başıma hafiften bir ağrı saplandı. (Hafiften dediğim ekmek bıçağı girmiş gibi.)
3-Burnumun direği sızladı. (Kopacak sandım lan. :( )
4-Burnumun kendisi kanadı. (Normal kan bildiğin, kırmızı.)
5-Lamba, sigorta falan patlattım. (Yeminlen.)
İlkinde mutfağın lambası çaaat diye patlamak suretiyle aklımı aldı ve sigortalar attı. İkincisinde "çok düşündüm lan biraz bi'şeyler okuyup uyuyayım" diyerekten okuma lambama uzanmıştım ki kıvılcımlar çıkartmak suretiyle o da patladı. (Paaat diye.)
Kesin süper güçlere kavuşuyorum, eminim bundan. İyilerin dostu, kötülerin düşmanıyım bundan sonra. Çok havalıyım. İnsanlığın ve hatta evrenin bütün yükü benim omuzlarımda. Sorumluluğumun bilincindeyim.
Not: Taytın üstüne slip don giymem. Benden bunu bekleyene pis dalarım söylemedi demeyin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder