Hep aynı boku yiyorum. Bir şarkı dinliyorum, hastası oluyorum; günlerce, arka arkaya, milyonlarca kere dinliyorum. Dinlemediğim zamanlarda şarkı kafamın içinde çalmaya devam ediyor. Ya da bir nakaratı loopa alıyor kafa (kafa benden bağımsız) başı dönüp midesi bulanana kadar dönüyor da dönüyor nakarat. (Kafa biraz takıntılı.) Sonra düşüp bayılıyor tabii, işim gücüm yokmuş gibi bi' de pansumanla uğraşıyorum. Kaşı gözü patlıyor çünkü düşünce. Nakaratlar usturuplu düşmeyi bilmez. Bilse de baygın zaten, nasıl usturuplu düşsün? Seninki de laf yani. Lafügüzaf.
Neyse, konuyu dağıtma.
Demem o ki, öle bayıla dinlediğim şarkıdan feci şekilde sıkılıyorum 56723874093 kere dinleyince. (Ki zaten her şeyden sıkılan bir insanım, biliyorsun.) Ama sıkılmayayım istiyorum, neticede süper şarkı çünkü. Ha diyeceksin ki "madem sıkılıyorsun, o kadar dinleme". Nasıl dinlemeyeyim lan, çok güzel şarkı, dinlemek zorundayım.
Aslında birşarkıyabayılıptiksinenekadardinlemehastalığını yapan geni bulmuştum bi' vakit. Sonra da kaybetmeyeyim diye sakladım. Nasıl iyi sakladıysam şimdi bulamıyorum. Lazım oldu bak.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
Derdinizle dertlenmek ölüm sebebi gibi ne yazık ki pek yardımcı olamıcam ufak bir önerim var, kendinize bir ensturman bulup hiç bilmeden onu çalmayı deneyin eminim o müzikten uzaklaşırsınız. saygılar.
Estafurullah efenim, kimsenin ölüm sebebi olmak istemem. Öneriniz için teşekkürlerimi sunarım, saygılar bizden.
Yorum Gönder